Değişken ruh hallerimizde bizleri en çok
olumsuz etkileyen 'mutsuz olmak' sanırım. "İnsan neden mutsuz olur?"
Doğru ya insan neden mutsuzdur? Biraz beklentilerden biraz cevabını
alamadığımız sorulardan,hayal kırıklıklarından ve daha çok şeyden, kim bilir...
Çocuklar, genç
insanlar, yaşlı insanlar, annelerimiz, babalarımız; mutsuz olduklarında hep
yanlarında onları teselli edecek birilerinin olmasına ihtiyaç duyarlar. İnsanız
sonuçta yalnızlık bizim istediğimiz bir şey değil. Akıllarına kendilerine en
yakın kişi değil de kendini ve sorununu anlayabilecek kişiler gelir.
Kimdir bu
kişiler? Hayattan zevk alanlar mı? Çok mutlu olanlar mı yoksa mutsuzluğu iyi
bilenler midir?
Çoğu insan benim
içimde bitmek bilmeyen bir sevecenlik,mutluluğun olduğunu düşünür. Sanki hiç
sorunum olmadığını,hayatın sadece bana güzel olduğunu... İnkar etmiyorum çoğu
zaman öyleyim. Geri kalan zamanda karamsar biriyim.
Bana göre
mutluluk bir ütopya...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder