Keşkelerle Dönmüyor Dünya.

Ben bu yaşıma kadar çok boş yaşamışım. Sevmediğim tüm insanların nazını,sitemini,çilesini her bir bokunu çektim,yetmedi bir de onlara en iyi arkadaşlarım dedim. Kafam iyiydi sanırım. Şimdi şöyle bir durup baktım da ne kadar salakmışım abi ben. Şimdi o insanlardan kurtulmakla harcıyorum zamanımı. Gördüğümde görmezden gelip,aynı ortamda bulunmaktan kaçıyorum. Değdi mi bunlara? Değmedi. Keşke Tardis'im olsaydı da geriye dönüp kendimi uyarsaydım ya da gelecekten geçmişe mesaj yollayabilseydik. Ah ulen bir sürü fikir var ama bunları gerçekleştirebilecek güç yok bende. Salağım işte. Neyse siz bunu biliyorsunuz zaten.