(Tek konuştuğum varlık evdeki kuşum. O da "boncuk ve aç" kelimesinden başka bir tek kafa sallayabiliyor. )
Tahmin edin kimin doğum günü var? Çok zor bir soru değil. Tabiki de benim! Bir haftadır dertli dertli düşünüyorum ne yapsam doğum günümde diye. Götü başı dağıtma raddesine geldim. Tamam öyle her sene kutlayan çok önem veren bir insan değilim ama şu sıralar o kadar sıkıldım ki eğlenceli bir şeyler yapmak iyi olur gibi hissediyorum. Hislerime tüküreyim ki aklıma hiç bir şey gelmiyor doğum günümde yapacağımla ilgili. Partileri sevmem, kalabalığı sevmem,sulu insanları sevmem la bebe nasıl insanım ben ya?
Bir de ben iki yazı öncesinde çoğu arkadaşıma ağır ağır laflar söyleyip eleştirdim. Yani söylemek istediğim bir plan yapsam çağıracak arkadaşım yok. Birlikte olmak istediğim bir kaç arkadaşımında o gün işleri var. Anlayacağınız yalnız ve sefilim diye dertlenirken aklıma bir soru geldi. Kendi doğum gününü planlayan tek yaratık sensin. Bunu olmayan arkadaşlarının düşünmesi gerekirdi. O yüzden kuulluğumu bozmuyorum. Aynen böyle:
Şaka yapıyorum. Doğum günümde bana sürpriz parti falan yapılmazsa, eğlenmezsem akşamına ya camdan atlayacağım ya da çamaşır suyu içeceğim.
Hadi sürpriz falan yok bari olay çıksın doğum günümde. Ne bileyim işte bana hiç tanımadığım birinden mektup,mail falan gelsin. Gizli numaradan biri arasın doğum günümü kutlasın,platoniğimin olduğunu öğreneyim, annem saçını yeşile babamda bıyıklarını maviye boyatsın mesela, evimin önüne biri benim için boynunda pembe kurdeleli bir kedi bıraksın,robotlar kafayı yesin dünya istilası falan olsun mutfak robotu beni öldürmeye çalışsın. Problem ne oluum? Niye benim başıma böyle şeyler gelmiyor?
Doğum günümde bir şey olsun yoksa içimdeki siniri dışa vuracağım sonuç böyle olacak:
Gidiyorum ben.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder