Anlaşılması Zor

    Hani bir şeylerin elinden kayıp gittiğini hissedersin. Bundan korkar her şeye sıkı sıkı tutunursun. Çünkü kaybetmekten korkarsın.  Bu his içinde bir yerlerde büyüdükçe sen her şeye o kadar sıkı tutunursun ki karşındakini incittiğini fark etmezsin bile. Ama sonunda ne olur? Kaybedersin. En başında düşündüğün her şey başına gelmiştir işte. İşte o zaman bu bok dünyada kafanı kaldırır etrafına bakarsın. Aslında gördüğün her şey canını sıkmaya başlar. Kafanı tekrar yere eğer görmemiş olmayı dilersin. Sokak lambasının aydınlattığı bir banka oturursun. Ne yapmayı istediğini,ne yaptığını, ne düşündüğünü anlamaya çalışırsın. Kendine sorarsın "Neden ben?". Bu soru kafanın içinde dolanır durur. Arkana bakarsın küçük dünya işte senin kaybettiklerini başkalarının kazandığını görürsün. Kızarsın,küfredersin, belki de ağlarsın. Kaybetmek istemediğini fark edersin. Hırslanırsın. Koşarsın. Kaybettiklerini kazanmaya ya da yeni bir şeylere başlamaya koşarsın. 

Umarım dayanacak bir sürü güzel şeyin olur...