2 Ocak 2010 Cumartesi

Karartılmış Gelecek

(Okumadan önce dinlerseniz sevinirim.)

Gelecek... Bizi korkutan şeylerden biride bu değil midir? Sinsi ama umut vaat eden bir düşman gibi her zaman kafamızın içinde. Kurtulmaya çalışırız ama yapamayız. Kötü bir şeyler olduğunda hep sığınabileceğimiz bir liman olmuştur; zaman ve geleceğimiz. Kimi geleceğinde kendini zengin olarak düşünür,kimi büyük bir ailesi,mutlu bir hayatı olduğunu düşünür.

 Ben ise bilemiyorum gelecek benim için karanlık. "Neden?" diye soracak olursanız ( ki siz sormasanız bile merak ettiğinizi hissedebiliyorum ) söyleyeyim. İnsanlar... Benim için tek sorun insanlar. onlar ve kafalarında kurdukları şu şey. Dünyayla,insanlarla,zamanla aklınıza gelebilecek her türlü şeyler savaşıp kendi geleceğimi yaratmamı söyleyen insanlar var (Bunları söyleyenlerden biride rehber öğretmenler). Benim söylediğim gibi savaş demiyor tabi bunu biraz daha üstü kapalı söylüyorlar. 

 Sadece MEB şu sınavları (lys,ygs,sbs,kpsss, ...) bizi hayattan silmek uğruna değilde bize bir şeyler katma amacıyla hazırlasa belki hiçbir öğrenci,öğrenmen bu kadar sıkılmazdı. 

Gelecek değil de, ileride kendini nasıl düşünüyorsun diye bir soru sorulsa verebileceğim cevaplar:

  • Keşişlerin kadın versiyonu
  • Kaçık bir gök bilimci
  • Ölü evinde ağlamacı 
ve bunun gibi bir sürü şey var.


 Peki şimdi ben sana soruyorum. İleride kendini nasıl düşünüyorsun? 

1 Ocak 2010 Cuma

Yeni Başlangıçlar

Şimdiye kadar farkında olmadığım birçok şey vardı. Örneğin; Bu dünya için fazla görünmezim. İçinizden "Hangimiz öyle değiliz ki?","Daha yaşın kaç,git ders çalış ilk önce.","O da olur inşallah." diyenleriniz vardır. Bunu  biliyorum. Ama kimseye anlatamadığım şey dünyada iz bırakmak. İşte amacım bu: dünyada iz bırakmak... Öldüğümde arkamdan birkaç gün (belki biraz daha fazla) yas tutan bir avuç insan bırakmak değilde, benim yaptıkları hala konuşan,onlarla paylaştıklarımdan yararlanan insanlar istiyorum. Çok şey istemiyorum,değil mi?

Aklımdaki ve aklındaki soru şu: "BUNU NASIL YAPABİLİRSİN Kİ?"

Aslında bunun için birkaç yol var diyebilirim. Örneğin çok iyi,uluslararası bestsellere girebilecek bir kitap yazarım. Dünya benim yazdıklarımı okur,kimi sever,kimi sevmez ama dünyayla bir şeyler paylaşmış olurum. Ben burada olmasam bile, insanlar yıllar yıllar sonra bile benim yazdıklarımı okumaya devam eder. Bir sonraki seçenek ise şu; çok iyi bir terapist olup insanlara yardım ederim. Örneğin ünlü insanlara yardım ederim günlük hayatlarında daha da başarılı olurlar. Dolaylı yoldan iz bırakmış olurum. Ama efsane terapist olarak ismimi anabilirler. 
Kim bilir... 
not: Eğer bu yazımı geleceği görebilen biri okuyorsa lütfen bana mail atabilir mi?

Kısacası kendime yeni amaçlar,yeni bakış açıları,yeni bir dünya oluşturuyorum. Benim için büyük dünya için küçük adımlar. Bir yerden başlamak gerek değil mi?


Görünmez kızdan şimdilik bu kadar. Bir başka 'farkındalığa' kadar kendinize iyi bakın...